آندومتریوز یکی از شایع ترین بیمارییهای خوش خیم در زنان است که در تعریف عبارت است از بافت مشابه آندومتر (از نظر مورفولوژی , فیزیولوژی , غدد استروما ( در محلی غیر از حفره رحمی . پاسخ بافت آندومتر نابجا به هورمون و دارو مشابه آندومتر طبیعی است و تغییرات دوره ای نیز در آن رخ داده و خونریزی دوره ای از آن باعث واکنش التهابی و ایجاد چسبندگی میشود. در مواردی که آندومتریوز در بافت تخمدان وجود داشته باشد منجر به تشکیل آندومتریوما میشود. اتیولوژی این بیماری بسیار پیچیده است و معمولا شدت علائم با وسعت بیماری هماهنگی ندارد آندومتریوز در سنین باروری شایع است و حداکثر بروز آن 30-47 سالگی است .گرچه این حالت ممکن است ناشی از تاخیر در تشخیص باشد.آندومتریوز جنبه وراثتی دارد و احتمال خطر ایجاد آن در فامیل درجه یک فرد بیمار 5-7% است که نشاندهنده اتیولوژی پلی ژنیک و چند فاکتوری آن میباشد . همچنین میزان بروز بیماری در دوقلوهای منوزیگوت بسیار بیشتر از دوقلوهای دی زیگوت است و این مطرح کننده جنبه وراثتی بیماری است .شایع ترین علائم ایجاد شده عبارتند از :دیسمنوره شدید , دیسپارونیا, درد شکمی , ناباروری, نامنظمی قاعدگی و هماچوری سیکلیک از مقعد.

از آنجا که درمان و پیش آگهی آندومتریوز به تعیین وسعت و شدت بیماری بستگی دارد آشنایی با نماهای آندومتریوز از اهمیت ویژه ای برخوردار است .